ско́бачны гл. скаба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́бачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ско́бачны ско́бачная ско́бачнае ско́бачныя
Р. ско́бачнага ско́бачнай
ско́бачнае		 ско́бачнага ско́бачных
Д. ско́бачнаму ско́бачнай ско́бачнаму ско́бачным
В. ско́бачны ско́бачную ско́бачнае ско́бачныя
Т. ско́бачным ско́бачнай
ско́бачнаю		 ско́бачным ско́бачнымі
М. ско́бачным ско́бачнай ско́бачным ско́бачных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скаба́, -ы́, мн. ско́бы і (з ліч. 2, 3, 4) скабы́, скоб, ж.

1. Выгнутая паўкругам металічная паласа, якая служыць ручкай у дзвярах, сундуках і пад.

2. Сагнутая пад вуглом жалезная паласа ці дрот для сашчаплення якіх-н. частак.

Змацаваць вуглы скобамі.

|| памянш. ско́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

|| прым. ско́бачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)