скна́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скна́рны скна́рная скна́рнае скна́рныя
Р. скна́рнага скна́рнай
скна́рнае		 скна́рнага скна́рных
Д. скна́рнаму скна́рнай скна́рнаму скна́рным
В. скна́рнага (адуш.) скна́рную скна́рнае скна́рных (адуш.)
Т. скна́рным скна́рнай
скна́рнаю		 скна́рным скна́рнымі
М. скна́рным скна́рнай скна́рным скна́рных

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скна́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і скнарлівы. Антоля дасціпная да ўсялякай работы і праз меру скнарная кабета. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прижи́мистый прыці́склівы; скупы́, скна́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)