склёпачны гл. скляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склё́пачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. склё́пачны склё́пачная склё́пачнае склё́пачныя
Р. склё́пачнага склё́пачнай
склё́пачнае		 склё́пачнага склё́пачных
Д. склё́пачнаму склё́пачнай склё́пачнаму склё́пачным
В. склё́пачны (неадуш.)
склё́пачнага (адуш.)		 склё́пачную склё́пачнае склё́пачныя (неадуш.)
склё́пачных (адуш.)
Т. склё́пачным склё́пачнай
склё́пачнаю		 склё́пачным склё́пачнымі
М. склё́пачным склё́пачнай склё́пачным склё́пачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склёпачны тех. склёпочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склёпачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да склёпкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і скляплю́, скле́плеш, скле́пле; -па́й; -па́ны; зак., што.

Злучыць пры дапамозе кляпання.

|| незак. склёпваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. склёпванне, -я, н. і (спец.) склёпка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. склёпачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склёпочный склёпачны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)