склюдава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. склюдава́нне
Р. склюдава́ння
Д. склюдава́нню
В. склюдава́нне
Т. склюдава́ннем
М. склюдава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склюдава́нне ср., плотн. теса́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склюдава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. склюдаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склюдава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; незак., што.

Секучы ўдоўж, знімаць паверхневы слой (з дрэва).

С. сцены.

С. дрэва.

|| наз. склюдава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

теса́ние часа́нне, -ння ср.; (тесаком) склюдава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тёска ж., плотн. часа́нне, -ння ср.; (тесаком) склюдава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)