склы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. склы́чаны склы́чаная склы́чанае склы́чаныя
Р. склы́чанага склы́чанай
склы́чанае		 склы́чанага склы́чаных
Д. склы́чанаму склы́чанай склы́чанаму склы́чаным
В. склы́чаны (неадуш.)
склы́чанага (адуш.)		 склы́чаную склы́чанае склы́чаныя (неадуш.)
склы́чаных (адуш.)
Т. склы́чаным склы́чанай
склы́чанаю		 склы́чаным склы́чанымі
М. склы́чаным склы́чанай склы́чаным склы́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. склы́чаны склы́чаная склы́чанае склы́чаныя
Р. склы́чанага склы́чанай
склы́чанае		 склы́чанага склы́чаных
Д. склы́чанаму склы́чанай склы́чанаму склы́чаным
В. склы́чаны (неадуш.)
склы́чанага (адуш.)		 склы́чаную склы́чанае склы́чаныя (неадуш.)
склы́чаных (адуш.)
Т. склы́чаным склы́чанай
склы́чанаю		 склы́чаным склы́чанымі
М. склы́чаным склы́чанай склы́чаным склы́чаных

Кароткая форма: склы́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склы́чаны обл.

1. скло́ченный;

2. смя́тый; ско́мканный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склы́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад склычыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)