скла́д
‘памяшканне; гук або спалучэнне гукаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скла́д |
склады́ |
| Р. |
скла́да |
складо́ў |
| Д. |
скла́ду |
склада́м |
| В. |
скла́д |
склады́ |
| Т. |
скла́дам |
склада́мі |
| М. |
скла́дзе |
склада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
фра́нка-склад
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фра́нка-склад |
фра́нка-склады́ |
| Р. |
фра́нка-скла́да |
франка-складо́ў |
| Д. |
фра́нка-скла́ду |
фра́нка-склада́м |
| В. |
фра́нка-склад |
фра́нка-склады́ |
| Т. |
фра́нка-скла́дам |
фра́нка-склада́мі |
| М. |
фра́нка-скла́дзе |
фра́нка-склада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
чатырохскладо́вы, -ая, -ае.
Які ў сваёй структуры мае чатыры склады.
Чатырохскладовае слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохскладо́вы, -ая, -ае.
Які ў сваёй структуры мае тры склады.
Трохскладовае слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
двухскладо́вы, -ая, -ае.
Які мае два склады.
Двухскладовае слова.
|| наз. двухскладо́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
склад³, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.
Гук або спалучэнне гукаў, што вымаўляюцца адным штуршком выдыхнутага паветра.
Націскны с.
Дзяліць словы на склады.
○
Адкрыты склад — склад, які канчаецца на галосны гук.
Закрыты склад — склад, які канчаецца на зычны гук.
|| прым. складо́вы, -ая, -ае.
Складовае пісьмо (у якім знакамі абазначаюцца склады, а не гукі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які ў сваёй структуры мае тры склады. Трохскладовае слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які ў сваёй структуры мае чатыры склады. Чатырохскладовае слова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паслібізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што і без дап.
Разм. Слібізаваць некаторы час. — Склады чытаць ты пойдзеш скора, Абы каб літары нам знаць, А на склады ўжо — напляваць. Паслібізуеш і нічога — Не трэба розуму тут многа. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́станскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прыстані (у 1 знач.). Прыстанскія склады. Прыстанская гаспадарка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)