скла́д

‘памяшканне; гук або спалучэнне гукаў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скла́д склады́
Р. скла́да складо́ў
Д. скла́ду склада́м
В. скла́д склады́
Т. скла́дам склада́мі
М. скла́дзе склада́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фра́нка-склад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фра́нка-склад фра́нка-склады́
Р. фра́нка-скла́да франка-складо́ў
Д. фра́нка-скла́ду фра́нка-склада́м
В. фра́нка-склад фра́нка-склады́
Т. фра́нка-скла́дам фра́нка-склада́мі
М. фра́нка-скла́дзе фра́нка-склада́х

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чатырохскладо́вы, -ая, -ае.

Які ў сваёй структуры мае чатыры склады.

Чатырохскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохскладо́вы, -ая, -ае.

Які ў сваёй структуры мае тры склады.

Трохскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухскладо́вы, -ая, -ае.

Які мае два склады.

Двухскладовае слова.

|| наз. двухскладо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склад³, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

Гук або спалучэнне гукаў, што вымаўляюцца адным штуршком выдыхнутага паветра.

Націскны с.

Дзяліць словы на склады.

Адкрыты склад — склад, які канчаецца на галосны гук.

Закрыты склад — склад, які канчаецца на зычны гук.

|| прым. складо́вы, -ая, -ае.

Складовае пісьмо (у якім знакамі абазначаюцца склады, а не гукі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй структуры мае тры склады. Трохскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чатырохскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які ў сваёй структуры мае чатыры склады. Чатырохскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паслібізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што і без дап.

Разм. Слібізаваць некаторы час. Склады чытаць ты пойдзеш скора, Абы каб літары нам знаць, А на склады ўжо — напляваць. Паслібізуеш і нічога — Не трэба розуму тут многа. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́станскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыстані (у 1 знач.). Прыстанскія склады. Прыстанская гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)