складкава́ты, -ая, -ае (спец.).

Утвораны складкамі, са складкамі.

Складкаватыя горы.

|| наз. складкава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

складкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. складкава́ты складкава́тая складкава́тае складкава́тыя
Р. складкава́тага складкава́тай
складкава́тае		 складкава́тага складкава́тых
Д. складкава́таму складкава́тай складкава́таму складкава́тым
В. складкава́ты (неадуш.)
складкава́тага (адуш.)		 складкава́тую складкава́тае складкава́тыя (неадуш.)
складкава́тых (адуш.)
Т. складкава́тым складкава́тай
складкава́таю		 складкава́тым складкава́тымі
М. складкава́тым складкава́тай складкава́тым складкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

складкава́ты геол. скла́дчатый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

складкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае многа складак, зроблены ў складку. Складкаваты матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́дчатый складкава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)