склада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. склада́нне
Р. склада́ння
Д. склада́нню
В. склада́нне
Т. склада́ннем
М. склада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

копасклада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Сельскагаспадарчая машына для складання сена, саломы ў копы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капакла́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сельскагаспадарчая машына для збору і складання ў копы сена або саломы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праграмава́нне, -я, н. (спец.).

1. гл. праграмаваць.

2. Раздзел прыкладной матэматыкі і вылічальнай тэхнікі, які распрацоўвае метады складання праграм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сума́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Які з’яўляецца сумай чаго-н., атрыманы ў выніку складання.

Сумарныя паказчыкі.

2. перан. Абагульнены, неканкрэтызаваны агляд падзей.

|| наз. сума́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

копасклада́льнік, ‑а, м.

Машына, прыстасаванне для складання сена, саломы ў копы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ток², -а, мн. такі́, -о́ў, м.

1. Спецыяльны будынак для складання, абмалоту і ачысткі збожжа; гумно.

Т. будавалі далёка ад хаты.

2. Пляцоўка для абмалоту збожжа.

Збожжа на таку малацілі цапамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саломасклада́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне для зерневага камбайна, якое прызначаецца для складання саломы ў копы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полісінтэты́чны, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва ўтварэнне складаных слоў-сказаў шляхам складання асноў асобных слоў (пра мовы).

[Ад грэч. poly — многа і слова сінтэтычны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагно́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Спец. Спосабы складання прагнозаў.

2. Уст. Тое, што і прагноз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)