скита́ться несов. бадзя́цца, блука́ць; вандрава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вандрава́ць несов.
1. путеше́ствовать; стра́нствовать;
2. кочева́ть;
3. скита́ться, броди́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пляскіта́цца ’хадзіць па мокрай падлозе’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да пляската (гл.) з распадабненнем ‑о‑ > магчыма, пад уплывам рус. скитаться ’бадзяцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
туля́цца несов.
1. скрыва́ться;
лю́дзі туля́ліся па ляса́х — лю́ди скрыва́лись в леса́х;
2. (быть бесприютным, бездомным) скита́ться, юти́ться;
т. па све́це — скита́ться по све́ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мы́каться прост. гарава́ць; (скитаться) блука́ць, бадзя́цца;
мы́каться по све́ту блука́ць па све́це;
мы́каться по чужи́м лю́дям гарава́ць (блука́ць) па чужы́х людзя́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валачы́цца несов.
1. скита́ться, броди́ть, таска́ться, колобро́дить;
2. разг. (ухаживать без серьёзных намерений) волочи́ться;
3. страд., тех. волочи́ться; см. валачы́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мота́тьсяI несов.
1. (качаться, трястись) разг. мата́цца, матля́цца; (болтаться) целяпа́цца;
2. (в хлопотах, занятиях) прост. бе́гаць, мата́цца;
3. (скитаться) прост. бадзя́цца, шлы́ндаць, валэ́ндацца, валачы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бадзя́цца несов., разг.
1. броди́ть, бродя́жничать, скита́ться; блужда́ть; мы́каться;
2. (без дела) броди́ть, слоня́ться, шата́ться, болта́ться, окола́чиваться, шля́ться, таска́ться;
◊ б. па све́це — броди́ть (слоня́ться) по све́ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Скіта́цца ‘блукаць, бадзяцца; вандраваць’ (Касп., ТС, Ян., Сержп. Прымхі; в.-дзв., узд., шальч., Сл. ПЗБ), скі́тнік ‘бадзяга’, ‘адзінокі чалавек’ (Ян.). Параўн. укр. скита́тися, рус. скита́ться ‘тс’, славен. дыял. skítati se, серб.-харв. ски́тати се, балг. скитам (се), макед. скита се, ст.-слав. скытати сѧ. Прасл. *skitati sę, роднаснае літ. kutéti ‘устрэсваць’, kutrùs ‘бойкі’, ст.-ісл. skunda ‘хутка збіраць, прыбіраць, спяшацца’, ст.-в.-ням. scutten ‘трэсці, штурхаць’ і г. д.; гл. Фасмер, 3, 641; Шустар-Шэўц, 1289 (адносіць сюды в.-луж. skićić, чэш. skytati, славац. skytať з развіццём значэння ‘бадзяцца’ ≥ ‘прапаноўваць сябе’); Куркіна, Этимология–1971, 75; SEK, 4, 307–308.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
блука́ць несов.
1. броди́ть;
б. па ле́се — броди́ть по́ лесу;
2. (ходить в поисках дороги) блужда́ть, плута́ть;
3. (странствовать) блужда́ть, скита́ться; (бродить без дела) шата́ться;
4. перен. (о мыслях, улыбке и т.п.) броди́ть, блужда́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)