ске́псіс, -у, м. (кніжн.).

Тое, што і скептыцызм (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ске́псіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ске́псіс
Р. ске́псісу
Д. ске́псісу
В. ске́псіс
Т. ске́псісам
М. ске́псісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ске́псіс, -су м. ске́псис

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ске́псіс, ‑у, м.

Скептычныя адносіны да чаго‑н., сумненне ў чым‑н., скептыцызм (у 2 знач.). Здарылася так, што перад Іванавымі вачыма прамільгнуў вельмі яскравы выпадак жыцця, які надоўга засмуціў яго нявер’ем і скепсісам. Быкаў.

[Ад грэч. skepsis — разбор, сумненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ске́псис ске́псіс, -су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)