ске́псціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ске́пшчуся |
ске́псцімся |
| 2-я ас. |
ске́псцішся |
ске́псціцеся |
| 3-я ас. |
ске́псціцца |
ске́псцяцца |
| Прошлы час |
| м. |
ске́псціўся |
ске́псціліся |
| ж. |
ске́псцілася |
| н. |
ске́псцілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ске́псціўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ске́псціцца, ‑пшчуся, ‑псцішся, ‑псціцца; зак.
Разм. Сапсавацца; стаць горшым. — А есці хочаш? — гаварыла маці. — Быў такі разумны хлапец, а во скепсціўся... Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скі́пціцца ‘памерці, здырдзіцца’ (в.-дзв., паст., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка параўноўваюць з літ. kèptelėti ‘тс’, далёкім у фармальных адносінах; хутчэй да скепсціцца (гл.), ужытага эўфемістычна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)