ске́нер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ске́нер |
ске́неры |
| Р. |
ске́нера |
ске́нераў |
| Д. |
ске́неру |
ске́нерам |
| В. |
ске́нер |
ске́неры |
| Т. |
ске́нерам |
ске́нерамі |
| М. |
ске́неры |
ске́нерах |
Крыніцы:
nazounik2008,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ске́нер, ‑а, м.
Прыбор, які выкарыстоўваецца для даследавання злаякасных пухлін шляхам назірання над размеркаваннем радыеактыўных ізатопаў, уведзеных у арганізм чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ске́ннер мед. ске́нер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)