сквози́ть​I несов., безл. прадзіма́ць, цягну́ць, прайма́ць;

в окно́ начина́ет сквози́ть з акна́ пачына́е цягну́ць (прадзіма́ць);

тут сквози́т тут прадзіма́е (ця́гне, прайма́е).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сквози́ть​II несов.

1. (просвечивать) свіце́цца; (проглядывать) прагля́дваць;

сквозь ве́тви сквози́т лазу́рь праз галлё свіці́цца (прагля́двае) блакі́т;

2. перен. (замечаться) заўважа́цца; (слегка обнаруживаться) прагля́дваць;

в его́ слова́х сквози́ло неудово́льствие у яго́ сло́вах заўважа́лася (віда́ць была́, прагля́двала) нездаво́ленасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сважы́ць ‘струменіць’ (глыб., Сл. ПЗБ). Аўтары слоўніка мяркуюць пра сувязь з рус. скважина ‘шчыліна’, што дае падставы бачыць у ім дэфармаванае рус. сквози́ть ‘праймаць наскрозь’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свіце́цца несов.

1. просве́чивать, пропуска́ть свет;

ткані́на ~ці́цца — ткань просве́чивает;

2. видне́ться, просве́чивать, сквози́ть;

праз саро́чку ~ці́цца це́ла — сквозь руба́шку просве́чивает те́ло;

праз лі́сце ~ціцца не́ба — сквозь листву́ видне́ется не́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просве́чивать несов.

1. (к просвети́ть​II) прасве́чваць;

просве́чивать лёгкие больно́го прасве́чваць лёгкія хво́рага;

2. (светиться, сквозить) свіце́цца; (проглядывать) прагля́дваць;

сквозь што́ры просве́чивает со́лнце праз што́ры свіці́цца со́нца;

сквозь кру́жево просве́чивает голуба́я ткань праз кару́нкі свіці́цца блакі́тная ткані́на;

со́лнце просве́чивает сквозь ту́чи со́нца прагля́двае праз хма́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засквози́ть сов.

1. (стать сквозным) стаць (пача́ць) свіце́цца, засвіце́цца;

ли́стья опа́ли, и ро́ща засквози́ла лі́сце апа́ла, і гай стаў (пача́ў) свіце́цца;

2. (проглянуть) прагляну́ць, паказа́цца;

сквозь густы́е ве́тви засквози́ло голубо́е не́бо праз густо́е галлё прагляну́ла (паказа́лася) блакі́тнае не́ба;

3. (о сквозняке) безл. пача́ць прадзіма́ць, пача́ць цягну́ць, пача́ць прайма́ць; см. сквози́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)