сква́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сква́шваю сква́шваем
2-я ас. сква́шваеш сква́шваеце
3-я ас. сква́швае сква́шваюць
Прошлы час
м. сква́шваў сква́швалі
ж. сква́швала
н. сква́швала
Загадны лад
2-я ас. сква́швай сква́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сква́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сква́шваць несов. сква́шивать; см. сква́сіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сква́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сквасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́шивать несов. сква́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проква́шивать несов. праква́шваць, сква́шваць, ква́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сква́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сквашваць — сквасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сквасіцца.

2. Зал. да сквашваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сква́швацца несов., возвр., страд. сква́шиваться; см. сква́сіцца, сква́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)