скаўзну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скаўзну́ся |
скаўзнё́мся |
| 2-я ас. |
скаўзне́шся |
скаўзняце́ся |
| 3-я ас. |
скаўзне́цца |
скаўзну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
скаўзну́ўся |
скаўзну́ліся |
| ж. |
скаўзну́лася |
| н. |
скаўзну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
скаўзні́ся |
скаўзні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
скаўзну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скаўзну́цца сов., обл. соскользну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скаўзну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Абл. Саслізнуць, з’ехаць. Мокрае, ліпкае жэрдзе, краніся яго — скаўзнецца рука. Пташнікаў. Нарэшце, яна, мусіць, не вытрымала, скаўзнулася з лаўкі, адвярнула мокрую хусцінку, і вочы яе загарэліся. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)