ска́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ска́чка ска́чкі
Р. ска́чкі ска́чак
Д. ска́чцы ска́чкам
В. ска́чку ска́чкі
Т. ска́чкай
ска́чкаю		 ска́чкамі
М. ска́чцы ска́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ска́чка ж. ска́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́чка ж.

1. (действие) скака́нне, -ння ср.;

2. (состязание) чаще мн. ска́чка, -кі ж.;

ска́чки с препя́тствиями ска́чкі з перашко́дамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Хуткая язда на кані; хуткі бег каня. На Міхаліне былі нагавіцы і дзве паласы з шатландкі, што ўтваралі нібы сукенку. Сапраўдны строй для скачкі не на жыццё, а на смерць, на злом галавы. Караткевіч.

2. звычайна мн. (ска́чкі, ‑чак). Спаборніцтвы на верхавых конях. Скачкі з перашкодамі. □ Ці помніце вы, як апісаны ў рамане [«Анна Карэніна»] скачкі? Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скачо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Скачо́к
Р. Скачка́
Д. Скачку́
В. Скачо́к
Т. Скачко́м
М. Скачку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скачо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скачо́к скачкі́
Р. скачка́ скачко́ў
Д. скачку́ скачка́м
В. скачо́к скачкі́
Т. скачко́м скачка́мі
М. скачку́ скачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пераска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

У спорце — паўторная скачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парашу́т, -а, М -шу́це, мн. -ы, -аў, м.

Прыстасаванне для скачка з самалёта ці спуску грузу з купалам, які раскрываецца ў паветры.

|| прым. парашу́тны, -ая, -ае.

П. дэсант.

П. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скачка (у 1 знач.). Скачковыя практыкаванні. // Прызначаны для скачкоў. Скачковыя лыжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Развахтава́цца ’разгайдацца, раскалыхацца для скачка’ (мядз., Нар. сл.). Ад вахта 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)