скато́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скато́ма скато́мы
Р. скато́мы скато́м
Д. скато́ме скато́мам
В. скато́му скато́мы
Т. скато́май
скато́маю		 скато́мамі
М. скато́ме скато́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скато́ма ж., мед. ското́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скато́ма, ‑ы, ж.

Захворванне вачэй, пры якім звужаецца поле зроку.

[Грэч. skótos — цемната.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ското́ма мед. скато́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)