ска́т

‘камплект колаў, дэталей для аўтамабіля’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ска́т ска́ты
Р. ска́та ска́таў
Д. ска́ту ска́там
В. ска́т ска́ты
Т. ска́там ска́тамі
М. ска́це ска́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ска́т

‘рыба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ска́т ска́ты
Р. ска́та ска́таў
Д. ска́ту ска́там
В. ска́та ска́таў
Т. ска́там ска́тамі
М. ска́це ска́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скат², -а, М ска́це, мн. -ы, -аў, м.

Буйная драпежная марская рыба з плоскім целам і вострым хвастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скат¹, -а, М ска́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Камплект колаў для воза, вагона, паравоза.

|| прым. ска́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скат³, -а, М ска́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Нахільная паверхня чаго-н., пакаты спуск.

Бераг Нёмана з высокім пясчаным скатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скат I м., спец. (телеги, вагона) скат

скат II м., зоол. скат

скат III м., горн., гидр. скат

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скатIII зоол. скат, род. ска́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скатII (телеги, вагона) скат, род. ска́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скат 1, ‑а, М скаце, м.

Спец. Камплект кол для воза, вагона, паравоза. — Давай работу, давай! — жартаўліва кінуў .. [Багуцкі] групе рабочых, якія мянялі паравозныя скаты. Лынькоў. // Кола аўтамабіля, а таксама камплект гумавых дэталей аўтамабільнага кола. Машына была нібы і цэлая, але на ёй не было капота, радыятара і стаяла яна значна ніжэй, чым раней, бо скаты былі прастрэлены. Кулакоўскі. Шафёр .. паказаў на задні скат — ён асеў: спусціла камера. Сачанка.

скат 2, ‑а, М скаце, м.

Буйная драпежная марская рыба атрада акулападобных з пляскатым целам і вострым хвастом.

•••

Электрычны скатскат, у якога на галаве размешчаны органы, што ўтвараюць электрычным разрады.

[Скандынаўскае skata.]

скат 3, ‑а, М скаце, м.

1. Разм. Пакаты спуск. Па скатах пясчаных узгоркаў На Нарачы бераг ідуць рыбакі. Танк. Назва Высокі Бераг добра перадае выгляд берага Нёмана з высокім пясчаныя, скатам. С. Александровіч.

2. Спец. Нахільная падземная горкая выпрацоўка, якая не мае выхаду на паверхню і прызначана для спуску руды або пустой пароды самацёкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скатI

1. (наклон) схіл, род. схі́лу м., спад, род. спа́ду м., пака́т, -ту м.;

2. (крыши) бок, род. бо́ка м.; схіл, род. схі́лу м.;

3. горн., гидр., техн. скат, род. ска́та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)