скасо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скасо́ўваю скасо́ўваем
2-я ас. скасо́ўваеш скасо́ўваеце
3-я ас. скасо́ўвае скасо́ўваюць
Прошлы час
м. скасо́ўваў скасо́ўвалі
ж. скасо́ўвала
н. скасо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. скасо́ўвай скасо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скасо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скасо́ўваць несов.

1. (закон, распоряжение) упраздня́ть; отменя́ть;

2. (договор, брак) расторга́ть;

3. юр. касси́ровать;

1-3 см. скасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скасо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скасавацца.

2. Зал. да скасоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скасо́ўвацца несов., страд. упраздня́ться; отменя́ться; расторга́ться; касси́роваться; см. скасо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касси́ровать юр., сов. скасава́ць; несов. касава́ць, скасо́ўваць;

касси́ровать реше́ние суда́ касава́ць (скасава́ць) рашэ́нне суда́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)