скары́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скары́нкавы |
скары́нкавая |
скары́нкавае |
скары́нкавыя |
| Р. |
скары́нкавага |
скары́нкавай
скары́нкавае |
скары́нкавага |
скары́нкавых |
| Д. |
скары́нкаваму |
скары́нкавай |
скары́нкаваму |
скары́нкавым |
| В. |
скары́нкавы (неадуш.)
скары́нкавага (адуш.) |
скары́нкавую |
скары́нкавае |
скары́нкавыя (неадуш.)
скары́нкавых (адуш.) |
| Т. |
скары́нкавым |
скары́нкавай
скары́нкаваю |
скары́нкавым |
скары́нкавымі |
| М. |
скары́нкавым |
скары́нкавай |
скары́нкавым |
скары́нкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скары́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да скарынкі (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скары́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Цвёрды вонкавы слой хлеба, батона і пад.
Цвёрдая с. ў пірага.
2. Верхні зацвярдзелы слой чаго-н.
Снегавая с.
|| памянш. скары́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).
|| прым. скары́нкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)