скарпе́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
скарпе́ль |
скарпе́лі |
| Р. |
скарпе́ля |
скарпе́ляў |
| Д. |
скарпе́лю |
скарпе́лям |
| В. |
скарпе́ль |
скарпе́лі |
| Т. |
скарпе́лем |
скарпе́лямі |
| М. |
скарпе́лі |
скарпе́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скарпе́ль м., спец. скарпе́ль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарпе́ль стр. скарпе́ль, -ля м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарпе́ль, ‑я, м.
Спец. Каменячосны разец, долата.
[Іт. scarpello.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)