скарбо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скарбо́вы |
скарбо́вая |
скарбо́вае |
скарбо́выя |
| Р. |
скарбо́вага |
скарбо́вай
скарбо́вае |
скарбо́вага |
скарбо́вых |
| Д. |
скарбо́ваму |
скарбо́вай |
скарбо́ваму |
скарбо́вым |
| В. |
скарбо́вы (неадуш.)
скарбо́вага (адуш.) |
скарбо́вую |
скарбо́вае |
скарбо́выя (неадуш.)
скарбо́вых (адуш.) |
| Т. |
скарбо́вым |
скарбо́вай
скарбо́ваю |
скарбо́вым |
скарбо́вымі |
| М. |
скарбо́вым |
скарбо́вай |
скарбо́вым |
скарбо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скарбо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Гіст. Гаспадарча-фінансавы. Скарбовая канцылярыя гетмана.
2. Уст. Які належаў казне, казённы; дзяржаўны. Хутарок быў пабудаваны .. па арандаванай скарбовай зямлі. Колас. На настаўнікі двор уз’ехала натоптаная сенам скарбовая параконка. Лобан. Ні за якія грошы не хацелі [людзі] на скарбовым полі класці сваю працу. Калюга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парако́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Воз, павозка, запрэжаныя парай коней. На настаўніцкі двор уз’ехала натоптаная сенам скарбовая параконка. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)