скараце́чны, -ая, -ае (кніжн.).

Які хутка праходзіць.

Скарацечныя радасці.

○

Скарацечныя сухоты — туберкулёз, які хутка развіваецца.

|| наз. скараце́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скараце́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скараце́чны скараце́чная скараце́чнае скараце́чныя
Р. скараце́чнага скараце́чнай
скараце́чнае		 скараце́чнага скараце́чных
Д. скараце́чнаму скараце́чнай скараце́чнаму скараце́чным
В. скараце́чны (неадуш.)
скараце́чнага (адуш.)		 скараце́чную скараце́чнае скараце́чныя (неадуш.)
скараце́чных (адуш.)
Т. скараце́чным скараце́чнай
скараце́чнаю		 скараце́чным скараце́чнымі
М. скараце́чным скараце́чнай скараце́чным скараце́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скараце́чны скороте́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скараце́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які хутка праходзіць. Скарацечнае лета. □ Як толькі батальён падышоў да Катловіцы, партызаны імітавалі скарацечны, але зацяты бой, у якім не было ні забітых, ні параненых. Сабаленка.

•••

Скарацечныя сухоты (уст.) гл. сухоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуткаплы́нны, см. скараце́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хуткаце́чны, см. скараце́чны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

быстроте́чный уст., поэт. скараце́чны, хуткабе́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)