скарасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скарасны́ скарасна́я скарасно́е скарасны́я
Р. скарасно́га скарасно́й
скарасно́е		 скарасно́га скарасны́х
Д. скарасно́му скарасно́й скарасно́му скарасны́м
В. скарасны́ (неадуш.) скарасну́ю скарасно́е скарасны́я (неадуш.)
Т. скарасны́м скарасно́й
скарасно́ю		 скарасны́м скарасны́мі
М. скарасны́м скарасно́й скарасны́м скарасны́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скарасны́, см. ско́расны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарасны́, ‑ая, ‑ое.

Які адбываецца з вялікай скорасцю. Скарасны бег на каньках. // Звязаны з хуткім тэмпам выканання чаго‑н. Скарасныя трэніроўкі. Скарасная апрацоўка дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́расны, -ая, -ае і скарасны́, -а́я, -о́е.

1. гл. скорасць.

2. Які дзейнічае, працуе на вялікай скорасці.

Скораснае рэзанне металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́расць, -і, мн. -і, скарасце́й, ж.

1. Ступень хуткасці руху, якога-н. дзеяння.

Вялікая с. у машыны.

С. выканання даручэння.

С. бегу.

2. Ступень хуткасці дастаўкі грузаў (спец.).

Пасажырская с.

3. У механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да адпаведнага прамежку часу (спец.).

Сярэдняя с.

Раўнамерная с.

|| прым. ско́расны, -ая, -ае і скарасны́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пато́чна-скарасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пато́чна-скарасны́ пато́чна-скарасна́я пато́чна-скарасно́е пато́чна-скарасны́я
Р. пато́чна-скарасно́га пато́чна-скарасно́й
пато́чна-скарасно́е		 пато́чна-скарасно́га пато́чна-скарасны́х
Д. пато́чна-скарасно́му пато́чна-скарасно́й пато́чна-скарасно́му пато́чна-скарасны́м
В. пато́чна-скарасны́ (неадуш.)
пато́чна-скарасно́га (адуш.)		 пато́чна-скарасну́ю пато́чна-скарасно́е пато́чна-скарасны́я (неадуш.)
пато́чна-скарасны́х (адуш.)
Т. пато́чна-скарасны́м пато́чна-скарасно́й
пато́чна-скарасно́ю		 пато́чна-скарасны́м пато́чна-скарасны́мі
М. пато́чна-скарасны́м пато́чна-скарасно́й пато́чна-скарасны́м пато́чна-скарасны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сла́лам, -а, м.

Від спорту — скарасны спуск на лыжах з гары па зададзеным складаным маршруце.

Займацца слаламам.

|| прым. сла́ламны, -ая, -ае.

Слаламная дыстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́лам, ‑а, м.

Скарасны спуск на лыжах з гары па спецыяльнай трасе як від горналыжнага спорту. Спаборніцтвы па слаламу.

[Нарв. slalom.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́бслей, ‑я і ‑ю, м.

1. ‑я. Спартыўныя суцэльнаметалічныя сані з рулявым кіраваннем для скараснога спуску з гор па спецыяльна падрыхтаванай трасе.

2. ‑ю. Скарасны спуск з гор на такіх санях.

[Англ. bob-sleigh.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сла́лам ‘скарасны спуск на лыжах з гары па спецыяльнай трасе’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. сла́лом ‘тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 80), якое з нарв. slalom ‘лыжня з невялікім ухілам’ (Трубачоў-Фасмер, 3, 666; ЕСУМ, 5, 295).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)