скараба́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скараба́чаны |
скараба́чаная |
скараба́чанае |
скараба́чаныя |
| Р. |
скараба́чанага |
скараба́чанай
скараба́чанае |
скараба́чанага |
скараба́чаных |
| Д. |
скараба́чанаму |
скараба́чанай |
скараба́чанаму |
скараба́чаным |
| В. |
скараба́чаны (неадуш.)
скараба́чанага (адуш.) |
скараба́чаную |
скараба́чанае |
скараба́чаныя (неадуш.)
скараба́чаных (адуш.) |
| Т. |
скараба́чаным |
скараба́чанай
скараба́чанаю |
скараба́чаным |
скараба́чанымі |
| М. |
скараба́чаным |
скараба́чанай |
скараба́чаным |
скараба́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скараба́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скараба́чаны |
скараба́чаная |
скараба́чанае |
скараба́чаныя |
| Р. |
скараба́чанага |
скараба́чанай
скараба́чанае |
скараба́чанага |
скараба́чаных |
| Д. |
скараба́чанаму |
скараба́чанай |
скараба́чанаму |
скараба́чаным |
| В. |
скараба́чаны (неадуш.)
скараба́чанага (адуш.) |
скараба́чаную |
скараба́чанае |
скараба́чаныя (неадуш.)
скараба́чаных (адуш.) |
| Т. |
скараба́чаным |
скараба́чанай
скараба́чанаю |
скараба́чаным |
скараба́чанымі |
| М. |
скараба́чаным |
скараба́чанай |
скараба́чаным |
скараба́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скараба́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скараба́чаны |
скараба́чаная |
скараба́чанае |
скараба́чаныя |
| Р. |
скараба́чанага |
скараба́чанай
скараба́чанае |
скараба́чанага |
скараба́чаных |
| Д. |
скараба́чанаму |
скараба́чанай |
скараба́чанаму |
скараба́чаным |
| В. |
скараба́чаны (неадуш.)
скараба́чанага (адуш.) |
скараба́чаную |
скараба́чанае |
скараба́чаныя (неадуш.)
скараба́чаных (адуш.) |
| Т. |
скараба́чаным |
скараба́чанай
скараба́чанаю |
скараба́чаным |
скараба́чанымі |
| М. |
скараба́чаным |
скараба́чанай |
скараба́чаным |
скараба́чаных |
Кароткая форма: скараба́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скараба́чаны скоро́бленный, скорёженный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скараба́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скарабаціць.
2. у знач. прым. Пагнуты, пакручаны; знявечаны. Ля старой скарабачанай асіны Юля прыпынілася. Сачанка. Апаў скарабачаны дубовы лісток, яго падхапіў вецер і пагнаў па алеі. Гурскі. Людзі з пятліцамі завіхаліся ля скарабачаных рэштак самалёта. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скорёженный скараба́чаны, сагну́ты, пагну́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скоро́бленный скараба́чаны; сагну́ты, пагну́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скарэ́жаны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скарэжыць.
2. у знач. прым. Скрыўлены, сагнуты, скарабачаны. Абапал дарог усюды віднеліся адзнакі нядаўніх баёў — чорныя варонкі, скарэжаныя машыны. Мележ. Рыжая карова трэслася з холаду і тыцкалася пысай у мёрзлыя грады, дзе яшчэ аставаліся рэшткі скарэжанага на марозе капусніку і бурачніку. Чорны. Галаўнёў азірнуўся. Блізка ад яго стаяў скарэжаны танк. Дудо.
3. перан.; у знач. прым. Разм. Зменены да непазнавальнасці, скажоны. Скарэжаны твар [Міхі] стаў спакойным, праяснеў, і хворы пачаў дыхаць роўна і глыбока. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)