скапалі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. скапалі́т
Р. скапалі́ту
Д. скапалі́ту
В. скапалі́т
Т. скапалі́там
М. скапалі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скапалі́т, -ту м., мин. скаполи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скаполи́т мин. скапалі́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)