скаме́чыць сов., см. скамячы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скамячы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скамячу́ скаме́чым
2-я ас. скаме́чыш скаме́чыце
3-я ас. скаме́чыць скаме́чаць
Прошлы час
м. скамячы́ў скамячы́лі
ж. скамячы́ла
н. скамячы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час скамячы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)