скалупну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалупну́ты скалупну́тая скалупну́тае скалупну́тыя
Р. скалупну́тага скалупну́тай
скалупну́тае		 скалупну́тага скалупну́тых
Д. скалупну́таму скалупну́тай скалупну́таму скалупну́тым
В. скалупну́ты (неадуш.)
скалупну́тага (адуш.)		 скалупну́тую скалупну́тае скалупну́тыя (неадуш.)
скалупну́тых (адуш.)
Т. скалупну́тым скалупну́тай
скалупну́таю		 скалупну́тым скалупну́тымі
М. скалупну́тым скалупну́тай скалупну́тым скалупну́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалупну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалупну́ты скалупну́тая скалупну́тае скалупну́тыя
Р. скалупну́тага скалупну́тай
скалупну́тае		 скалупну́тага скалупну́тых
Д. скалупну́таму скалупну́тай скалупну́таму скалупну́тым
В. скалупну́ты (неадуш.)
скалупну́тага (адуш.)		 скалупну́тую скалупну́тае скалупну́тыя (неадуш.)
скалупну́тых (адуш.)
Т. скалупну́тым скалупну́тай
скалупну́таю		 скалупну́тым скалупну́тымі
М. скалупну́тым скалупну́тай скалупну́тым скалупну́тых

Кароткая форма: скалупну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалупну́ты разг. сколу́пнутый; см. скалупну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалупну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скалупнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалу́плены обл., см. скалу́пнуты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сколу́пнутый скалу́плены, скалупну́ты, мног. паскалу́пліваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сковы́рнутый

1. скалупну́ты;

2. зва́лены; ску́лены; см. сковырну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)