скалупа́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалупа́ны скалупа́ная скалупа́нае скалупа́ныя
Р. скалупа́нага скалупа́най
скалупа́нае		 скалупа́нага скалупа́ных
Д. скалупа́наму скалупа́най скалупа́наму скалупа́ным
В. скалупа́ны (неадуш.)
скалупа́нага (адуш.)		 скалупа́ную скалупа́нае скалупа́ныя (неадуш.)
скалупа́ных (адуш.)
Т. скалупа́ным скалупа́най
скалупа́наю		 скалупа́ным скалупа́нымі
М. скалупа́ным скалупа́най скалупа́ным скалупа́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалупа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалупа́ны скалупа́ная скалупа́нае скалупа́ныя
Р. скалупа́нага скалупа́най
скалупа́нае		 скалупа́нага скалупа́ных
Д. скалупа́наму скалупа́най скалупа́наму скалупа́ным
В. скалупа́ны (неадуш.)
скалупа́нага (адуш.)		 скалупа́ную скалупа́нае скалупа́ныя (неадуш.)
скалупа́ных (адуш.)
Т. скалупа́ным скалупа́най
скалупа́наю		 скалупа́ным скалупа́нымі
М. скалупа́ным скалупа́най скалупа́ным скалупа́ных

Кароткая форма: скалупа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалупа́ны разг.

1. сколу́панный;

2. исковы́рянный; исколу́панный;

1, 2 см. скалупа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалупа́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скалупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исколу́панный скалупа́ны, пакалупа́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исковы́рянный разг. скалупа́ны, пакалупа́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)