скалма́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скалма́чваю |
скалма́чваем |
| 2-я ас. |
скалма́чваеш |
скалма́чваеце |
| 3-я ас. |
скалма́чвае |
скалма́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
скалма́чваў |
скалма́чвалі |
| ж. |
скалма́чвала |
| н. |
скалма́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скалма́чвай |
скалма́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скалма́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скалма́чваць несов., разг. вскосма́чивать, взлохма́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скалма́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да скалмаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скалма́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да скалмаціцца.
2. Зал. да скалмачваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скалма́чвацца несов., возвр., страд., разг. вскосма́чиваться, взлохма́чиваться; см. скалма́ціцца, скалма́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)