скалма́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скалма́чваю скалма́чваем
2-я ас. скалма́чваеш скалма́чваеце
3-я ас. скалма́чвае скалма́чваюць
Прошлы час
м. скалма́чваў скалма́чвалі
ж. скалма́чвала
н. скалма́чвала
Загадны лад
2-я ас. скалма́чвай скалма́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час скалма́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалма́чваць несов., разг. вскосма́чивать, взлохма́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалма́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скалмаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалма́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скалмаціцца.

2. Зал. да скалмачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалма́чвацца несов., возвр., страд., разг. вскосма́чиваться, взлохма́чиваться; см. скалма́ціцца, скалма́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)