скалма́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалма́чаны скалма́чаная скалма́чанае скалма́чаныя
Р. скалма́чанага скалма́чанай
скалма́чанае		 скалма́чанага скалма́чаных
Д. скалма́чанаму скалма́чанай скалма́чанаму скалма́чаным
В. скалма́чаны (неадуш.)
скалма́чанага (адуш.)		 скалма́чаную скалма́чанае скалма́чаныя (неадуш.)
скалма́чаных (адуш.)
Т. скалма́чаным скалма́чанай
скалма́чанаю		 скалма́чаным скалма́чанымі
М. скалма́чаным скалма́чанай скалма́чаным скалма́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалма́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалма́чаны скалма́чаная скалма́чанае скалма́чаныя
Р. скалма́чанага скалма́чанай
скалма́чанае		 скалма́чанага скалма́чаных
Д. скалма́чанаму скалма́чанай скалма́чанаму скалма́чаным
В. скалма́чаны (неадуш.)
скалма́чанага (адуш.)		 скалма́чаную скалма́чанае скалма́чаныя (неадуш.)
скалма́чаных (адуш.)
Т. скалма́чаным скалма́чанай
скалма́чанаю		 скалма́чаным скалма́чанымі
М. скалма́чаным скалма́чанай скалма́чаным скалма́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалма́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалма́чаны скалма́чаная скалма́чанае скалма́чаныя
Р. скалма́чанага скалма́чанай
скалма́чанае		 скалма́чанага скалма́чаных
Д. скалма́чанаму скалма́чанай скалма́чанаму скалма́чаным
В. скалма́чаны (неадуш.)
скалма́чанага (адуш.)		 скалма́чаную скалма́чанае скалма́чаныя (неадуш.)
скалма́чаных (адуш.)
Т. скалма́чаным скалма́чанай
скалма́чанаю		 скалма́чаным скалма́чанымі
М. скалма́чаным скалма́чанай скалма́чаным скалма́чаных

Кароткая форма: скалма́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалма́чаны разг. вскосма́ченный, взлохма́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалма́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скалмаціць.

2. у знач. прым. Раскудлачаны, непрычэсаны (пра валасы, шэрсць і пад.). Сымон быў без шапкі, з скалмачанымі валасамі, у парванай вопратцы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)