скалма́ціцца гл. калмаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скалма́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. скалма́ціцца скалма́цяцца
Прошлы час
м. скалма́ціўся скалма́ціліся
ж. скалма́цілася
н. скалма́цілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалма́ціцца сов., разг. вскосма́титься, взлохма́титься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑меціцца; зак.

Разм. Стаць калматым, раскудлаціцца (пра валасы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калма́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; незак.

Станавіцца калматым, кудлаціцца, касмаціцца.

|| зак. пакалма́ціцца, -ціцца, раскалма́ціцца, -ма́чуся, -ма́цішся, -ма́ціцца і (разм.) скалма́ціцца, -ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скалма́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скалмаціцца.

2. Зал. да скалмачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалма́чвацца несов., возвр., страд., разг. вскосма́чиваться, взлохма́чиваться; см. скалма́ціцца, скалма́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)