скалатну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалатну́ты скалатну́тая скалатну́тае скалатну́тыя
Р. скалатну́тага скалатну́тай
скалатну́тае		 скалатну́тага скалатну́тых
Д. скалатну́таму скалатну́тай скалатну́таму скалатну́тым
В. скалатну́ты (неадуш.)
скалатну́тага (адуш.)		 скалатну́тую скалатну́тае скалатну́тыя (неадуш.)
скалатну́тых (адуш.)
Т. скалатну́тым скалатну́тай
скалатну́таю		 скалатну́тым скалатну́тымі
М. скалатну́тым скалатну́тай скалатну́тым скалатну́тых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалатну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скалатну́ты скалатну́тая скалатну́тае скалатну́тыя
Р. скалатну́тага скалатну́тай
скалатну́тае		 скалатну́тага скалатну́тых
Д. скалатну́таму скалатну́тай скалатну́таму скалатну́тым
В. скалатну́ты (неадуш.)
скалатну́тага (адуш.)		 скалатну́тую скалатну́тае скалатну́тыя (неадуш.)
скалатну́тых (адуш.)
Т. скалатну́тым скалатну́тай
скалатну́таю		 скалатну́тым скалатну́тымі
М. скалатну́тым скалатну́тай скалатну́тым скалатну́тых

Кароткая форма: скалатну́та.

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скалатну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скалатнунь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)