скаламу́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
скаламу́чваю |
скаламу́чваем |
| 2-я ас. |
скаламу́чваеш |
скаламу́чваеце |
| 3-я ас. |
скаламу́чвае |
скаламу́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
скаламу́чваў |
скаламу́чвалі |
| ж. |
скаламу́чвала |
| н. |
скаламу́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
скаламу́чвай |
скаламу́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
скаламу́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скаламу́чваць несов. взму́чивать, взбаламу́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скаламу́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да скаламуціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаламу́чванне, ‑я, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скаламучваць — скаламуціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скаламу́чвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да скаламуціцца.
2. Зал. да скаламучваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
взму́чивать несов. ускаламу́чваць, скаламу́чваць, каламу́ціць, заму́чваць, зму́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)