скака́ть несов.

1. скака́ць;

2. (на лошади) скака́ць; (мчаться) імча́цца;

3. (быстро ехать) імча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарцава́ць несов. гарцева́ть; скака́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́цаць несов., разг. скака́ть, пры́гать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скака́ние

1. скака́нне, -ння ср.;

2. скака́нне, -ння ср.; см. скака́ть 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скака́ць несов.

1. скака́ть, пры́гать;

с. на адно́й назе́скака́ть (пры́гать) на одно́й ноге́;

мяч ска́ча — мяч пры́гает;

сэ́рца ска́ча ад ра́дасці — се́рдце пры́гает от ра́дости;

2. (на лошади) скака́ть;

3. пляса́ть, танцева́ть, отпля́сывать;

с. пад ду́дку — (чыю) пляса́ть под ду́дку (чью);

с. ад пе́чыирон. танцева́ть от пе́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імча́цца несов.

1. (передвигаться с большой скоростью) мча́ться, мчать, нести́сь; скака́ть, проноси́ться;

2. перен. (о времени) мча́ться, лете́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скака́ць ‘падскокваць’, ‘танцаваць’, ‘хутка бегчы’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Касп., Бяльк., Шымк. Собр., Пятк. 2, Сл. ПЗБ, ТС), параўн. укр. скака́ти, рус. скака́ть, польск. skakać, чэш. skákati, славац. skákať, серб.-харв. ска́кати, ска̑че̑м, славен. skákati, балг. ска́кам, макед. скака, ст.-слав. скакати. Прасл. *skakati. Ітэратыў да скочыць < скок (гл.); Фасмер, 3, 630; Махэк₂, 547; БЕР, 6, 716; Борысь, 550.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адскака́ць сов.

1. (отъехать вскачь) отскака́ть;

2. отпры́гать;

3. (кончить скакать) отскака́ть;

4. (кончить плясать) отпляса́ть, оттанцева́ть;

5. (исполнить пляску) отпляса́ть, спляса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)