скакавы́ гл. скачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скакавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скакавы́ скакава́я скакаво́е скакавы́я
Р. скакаво́га скакаво́й
скакаво́е		 скакаво́га скакавы́х
Д. скакаво́му скакаво́й скакаво́му скакавы́м
В. скакавы́ (неадуш.)
скакаво́га (адуш.)		 скакаву́ю скакаво́е скакавы́я (неадуш.)
скакавы́х (адуш.)
Т. скакавы́м скакаво́й
скакаво́ю		 скакавы́м скакавы́мі
М. скакавы́м скакаво́й скакавы́м скакавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скакавы́ скаково́й;

с. конь — скакова́я ло́шадь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скакавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які належыць да пароды коней з высокімі бегавымі якасцямі. Скакавы конь.

2. Які мае адносіны да конскіх скачак, звязаны з імі. Скакавы іпадром. Скакавыя спаборніцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́чкі, -чак.

Від коннага спорту — спаборніцтвы на верхавых конях.

С. з перашкодамі.

|| прым. скакавы́, -а́я, -о́е.

С. конь.

Скакавыя спаборніцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скаково́й скакавы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)