сказа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ска́жацца; зак. (разм.).

Быць сказаным.

На сходзе многае сказалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сказа́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ска́жацца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. сказа́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сказа́цца сов., разг. (произнестись) сказа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сказа́цца, ска́жацца; зак.

Разм. Быць вымаўленым, сказаным. Не ўсё задуманае сказалася як належыць. Лужанін. І што ў жыцці завязана — Адразу ўсё развяжацца, І слова, што не сказана, У новай песні скажацца. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; ‑брыдзём, ‑брыдзяце; пр. узбрыў, ‑брыла, ‑ло; заг. узбрыдзі; зак.

Брыдучы, зайсці, забрысці куды‑н. Узбрыў зноў на абочыну шашы і пайшоў, пайшоў да возера. Сачанка.

•••

Узбрысці на язык — міжвольна сказацца.

Узбрысці ў галаву (на думку) — выпадкова прыйсці ў галаву; уздумацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сказа́ться​I сов.

1. (предупредить) разг. сказа́ць, паве́даміць;

ушёл, не сказа́вшись пайшо́ў, не сказа́ўшы;

2. (назваться) назва́цца, аб’яві́ць (сябе́);

сказа́ться больны́м назва́цца (аб’яві́ць сябе́) хво́рым;

3. (произнестись) разг. сказа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)