сказа́ть сов. сказа́ць;
◊
к приме́ру сказа́ть напры́клад;
кста́ти сказа́ть дарэ́чы ка́жучы;
к сло́ву сказа́ть дарэ́чы ка́жучы;
шу́тка сказа́ть гэта не жа́рты, лёгка ска́заць;
кто бы мог сказа́ть хто б мог сказа́ць;
скажи́те, како́й молоде́ц! гля́ньце, які маладзе́ц!;
(да) и то сказа́ть (ды) і сапраўды́;
как сказа́ть як сказа́ць;
мо́жно сказа́ть мо́жна сказа́ць;
не́чего сказа́ть! што і каза́ць!; няма́ што і каза́ць;
по пра́вде сказа́ть па пра́ўдзе ка́жучы;
скажи́те на ми́лость, скажи́те, пожа́луйста скажы́це, калі ла́ска;
по со́вести сказа́ть шчы́ра ка́жучы;
с позволе́ния сказа́ть не пры вас ка́жучы;
сказа́ть своё сло́во сказа́ць сваё сло́ва;
сказа́ть по че́сти пра́ўду ка́жучы;
ба́бушка на́двое сказа́ла погов. ба́бка надво́е варажы́ла;
ни в ска́зке сказа́ть ни перо́м описа́ть нар.-поэт. ні ў ка́зцы сказа́ць ні пяро́м апіса́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сказа́ць сов., в разн. знач. сказа́ть;
◊ дарэ́чы с. — кста́ти сказа́ть;
каб ~за́ў... — добро́ бы...;
лёгка с. — легко́ сказа́ть;
скажы́(це), калі́ ла́ска! — скажи́(те), пожа́луйста!; скажи́(те) на ми́лость!;
ця́жка с. — тру́дно сказа́ть;
мо́жна с. — вводн. сл. мо́жно сказа́ть;
так с. — вводн. сл. так сказа́ть;
няма́ чаго́ с.! — не́чего сказа́ть!;
с. сваё сло́ва — сказа́ть своё сло́во;
смех с. — смешно́ сказа́ть;
язы́к не паваро́чваецца с. — язы́к не повора́чивается сказа́ть;
ні ў ка́зцы с., ні пяро́м апіса́ць — нар.-поэт. ни в ска́зке сказа́ть, ни перо́м описа́ть;
як сказа́ць — как сказа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намякну́ць сов. (сказать намёком) намекну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звярзці́ сов., разг. сказа́ть чушь (вздор); сморо́зить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́разиться
1. вы́явіцца;
2. (сказать) вы́казацца, сказа́ць, вы́разіцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
состри́ть сов. (сказать остроту) сказа́ць во́страе сло́ва; пажартава́ць; (подтрунить) пакпі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
проговори́ть сов.
1. (сказать) сказа́ць, прамо́віць, вы́мавіць;
2. (некоторое время) прагавары́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
згарадзі́ць сов.
1. (построить наспех) сгороди́ть;
2. перен. (сказать нелепость) сгороди́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэ́кнуць сов., разг. (сказать, произнести) мо́лвить; бря́кнуть;
◊ р. славе́чка — бря́кнуть словцо́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
доба́вить сов.
1. даба́віць; прыба́віць;
2. (сказать или написать в дополнение) дада́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)