ска́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ска́завы |
ска́завая |
ска́завае |
ска́завыя |
| Р. |
ска́завага |
ска́завай ска́завае |
ска́завага |
ска́завых |
| Д. |
ска́заваму |
ска́завай |
ска́заваму |
ска́завым |
| В. |
ска́завы (неадуш.) ска́завага (адуш.) |
ска́завую |
ска́завае |
ска́завыя (неадуш.) ска́завых (адуш.) |
| Т. |
ска́завым |
ска́завай ска́заваю |
ска́завым |
ска́завымі |
| М. |
ска́завым |
ска́завай |
ска́завым |
ска́завых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ска́завы фольк., лит. ска́зовый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ска́завы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сказа (у 2 знач.). Сказавы стыль. □ Атмасфера паэм — сказавая, апавядальная, усе яны пабудаваны як «гісторыі». Бярозкін. З асаблівасцей дэмакратычнага сказа або сказавай формы апавядання выцякаюць і паэтычныя асаблівасці рытмікі верша Багушэвіча. Ларчанка. Трэба дадаць пры гэтым, што сказавую манеру твора чытач прыняў за просталінейны расказ аўтара пра сябе. «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сказ, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У граматыцы: сінтаксічна і інтанацыйна аформленая канструкцыя, якая выражае закончаную думку.
Безасабовы с.
Складаны с.
2. Народнае эпічнае апавяданне аб падзеях мінулага або сучаснасці.
С. пра герояў Вялікай Айчыннай вайны.
3. У літаратуразнаўстве: форма апавядання ў творы, што вядзецца ад імя літаратурнага героя. «С. пра Лысую гару».
|| прым. ска́завы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтанацы́йна-ска́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
інтанацы́йна-ска́завы |
інтанацы́йна-ска́завая |
інтанацы́йна-ска́завае |
інтанацы́йна-ска́завыя |
| Р. |
інтанацы́йна-ска́завага |
інтанацы́йна-ска́завай інтанацы́йна-ска́завае |
інтанацы́йна-ска́завага |
інтанацы́йна-ска́завых |
| Д. |
інтанацы́йна-ска́заваму |
інтанацы́йна-ска́завай |
інтанацы́йна-ска́заваму |
інтанацы́йна-ска́завым |
| В. |
інтанацы́йна-ска́завы (неадуш.) інтанацы́йна-ска́завага (адуш.) |
інтанацы́йна-ска́завую |
інтанацы́йна-ска́завае |
інтанацы́йна-ска́завыя (неадуш.) інтанацы́йна-ска́завых (адуш.) |
| Т. |
інтанацы́йна-ска́завым |
інтанацы́йна-ска́завай інтанацы́йна-ска́заваю |
інтанацы́йна-ска́завым |
інтанацы́йна-ска́завымі |
| М. |
інтанацы́йна-ска́завым |
інтанацы́йна-ска́завай |
інтанацы́йна-ска́завым |
інтанацы́йна-ска́завых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пе́сенна-ска́завы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пе́сенна-ска́завы |
пе́сенна-ска́завая |
пе́сенна-ска́завае |
пе́сенна-ска́завыя |
| Р. |
пе́сенна-ска́завага |
пе́сенна-ска́завай пе́сенна-ска́завае |
пе́сенна-ска́завага |
пе́сенна-ска́завых |
| Д. |
пе́сенна-ска́заваму |
пе́сенна-ска́завай |
пе́сенна-ска́заваму |
пе́сенна-ска́завым |
| В. |
пе́сенна-ска́завы (неадуш.) пе́сенна-ска́завага (адуш.) |
пе́сенна-ска́завую |
пе́сенна-ска́завае |
пе́сенна-ска́завыя (неадуш.) пе́сенна-ска́завых (адуш.) |
| Т. |
пе́сенна-ска́завым |
пе́сенна-ска́завай пе́сенна-ска́заваю |
пе́сенна-ска́завым |
пе́сенна-ска́завымі |
| М. |
пе́сенна-ска́завым |
пе́сенна-ска́завай |
пе́сенна-ска́завым |
пе́сенна-ска́завых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)