скажэ́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скажэ́нны |
скажэ́нная |
скажэ́ннае |
скажэ́нныя |
| Р. |
скажэ́ннага |
скажэ́ннай
скажэ́ннае |
скажэ́ннага |
скажэ́нных |
| Д. |
скажэ́ннаму |
скажэ́ннай |
скажэ́ннаму |
скажэ́нным |
| В. |
скажэ́нны (неадуш.)
скажэ́ннага (адуш.) |
скажэ́нную |
скажэ́ннае |
скажэ́нныя (неадуш.)
скажэ́нных (адуш.) |
| Т. |
скажэ́нным |
скажэ́ннай
скажэ́ннаю |
скажэ́нным |
скажэ́ннымі |
| М. |
скажэ́нным |
скажэ́ннай |
скажэ́нным |
скажэ́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скажэ́нны, ‑ая, ‑ае.
Абл. Звар’яцелы, ненармальны, шалёны. [Марына:] — І вы ўжо не хочаце глядзець? .. Адвярнуліся, як ад скажэннай. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Скажэ́нны ‘звар’яцелы’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк. Сл., Растарг., Мат. Гом., Ян.), укр. скаже́нний ‘тс’. Да ска́зіць < ка́зіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
басурма́н, ‑а, м.
1. Уст. Пра чалавека іншай веры, пра іншаземца. [Поп:] — Ах, басурман! Ах, паразіт скажэнны! Як ты асмеліўся так спаганіць сан Свяшчэнны? Валасевіч.
2. Лаянк. Пра несумленнага чалавека. — Не хочуць, басурманы, памагчы, — сказаў.. [Мялешка] з лёгкай усмешкай, якая, відаць, была знакам ветлівасці да Судакова. Радкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)