скава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
скава́на - -

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скоў, скову, м.

Спец. Месца, дзе скавана што‑н.; шво.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скава́ны скава́ная скава́нае скава́ныя
Р. скава́нага скава́най
скава́нае		 скава́нага скава́ных
Д. скава́наму скава́най скава́наму скава́ным
В. скава́ны (неадуш.)
скава́нага (адуш.)		 скава́ную скава́нае скава́ныя (неадуш.)
скава́ных (адуш.)
Т. скава́ным скава́най
скава́наю		 скава́ным скава́нымі
М. скава́ным скава́най скава́ным скава́ных

Кароткая форма: скава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бесталко́ўшчына, ‑ы, ж.

Адсутнасць толку, парадку ў чым‑н.; дрэнная арганізацыя якой‑н. справы; бесталковіца. Што б ён [Гаварушка] хаця сказаў? Сказаў бы: сабатаж там, дзе пануе бесталкоўшчына, дзе скавана ініцыятыва мае, дзе людзі ператвораны ў сляпых выканаўцаў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)