сжига́ть несов. спа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпа́льваць несов. части́чно сжига́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́льваць несов.

1. в разн. знач. сжига́ть;

2. сжига́ть, иста́пливать, изжига́ть;

3. обжига́ть, сжига́ть;

1-3 см. спалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сжига́ться

1. (сжигать себя) спа́львацца;

2. (получать ожоги) разг. апяка́цца; (на солнце) спа́львацца, спяка́цца;

3. страд. спа́львацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́львацца несов.

1. (сжигать себя) сжига́ться;

2. (на солнце) обжига́ться, сжига́ться;

3. страд. сжига́ться; иста́пливаться, изжига́ться; обжига́ться; см. спа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напа́льваць несов.

1. (печь и т.п.) ната́пливать;

2. нака́ливать, накаля́ть; прока́ливать;

3. (наготавливать посредством пережигания) нажига́ть;

4. разг. (сжигать в каком-л. количестве) нажига́ть;

1-4 см. напалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нажига́ть несов.

1. (сжигать, расходовать) напа́льваць, спа́льваць;

2. (нагревать, накаливать) разг. напа́льваць, напяка́ць; награва́ць;

нажига́ть печь напа́льваць (награва́ць) печ;

3. (выжигать на поверхности) выпа́льваць;

нажига́ть тавро́ выпа́льваць таўро́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пали́тьI несов.

1. (обжигать тушу, ворс и т. п.) смалі́ць;

пали́ть гуся́ смалі́ць гусака́;

2. (жечь, сжигать) разг. палі́ць;

со́лнце пали́т со́нца па́ліць;

3. перен. палі́ць, пячы́;

пали́ла жа́лость пёк жаль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

костёрI м.

1. аго́нь, род. агню́ м., во́гнішча, -шча ср., касцёр, -стра́ м.;

развести́ костёр раскла́сці аго́нь;

сиде́ть у костра́ сядзе́ць каля́ во́гнішча (каля́ агню́);

пионе́рский костёр піяне́рскі касцёр;

сжига́ть на костре́ спа́льваць на агні́ (на кастры́);

2. (поленница) обл., спец. касцёр, -стра́ м.;

3. горн. касцёр, -стра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)