се́ўр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. се́ўр
Р. се́ўру
Д. се́ўру
В. се́ўр
Т. се́ўрам
М. се́ўры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сеўр (род. се́ўру) м. (севрские изделия из фарфора) севр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сеўр, сеўру, м., зб.

Мастацкія вырабы буйнейшага ў Францыі фарфоравага завода ў г. Сеўры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Севр г. Сеўр, род. Се́ўра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

севр (севрские изделия из фарфора) сеўр, род. се́ўру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)