се́яны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. се́яны се́яная се́янае се́яныя
Р. се́янага се́янай
се́янае
се́янага се́яных
Д. се́янаму се́янай се́янаму се́яным
В. се́яны (неадуш.)
се́янага (адуш.)
се́яную се́янае се́яныя (неадуш.)
се́яных (адуш.)
Т. се́яным се́янай
се́янаю
се́яным се́янымі
М. се́яным се́янай се́яным се́яных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́яны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. се́яны се́яная се́янае се́яныя
Р. се́янага се́янай
се́янае
се́янага се́яных
Д. се́янаму се́янай се́янаму се́яным
В. се́яны (неадуш.)
се́янага (адуш.)
се́яную се́янае се́яныя (неадуш.)
се́яных (адуш.)
Т. се́яным се́янай
се́янаю
се́яным се́янымі
М. се́яным се́янай се́яным се́яных

Кароткая форма: се́яна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́яны

1. прич. се́янный; см. се́яць 1;

2. прил. се́яный;

~ная мука́ — се́яная мука́;

3. прил. се́яный;

~ныя тра́вы — се́яные тра́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́яны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сеяць.

2. у знач. прым. Прасеяны праз сіта. Сеяная мука. // Выпечаны з прасеянай мукі. Сеяны хлеб.

3. у знач. прым. Пасеяны чалавекам (у адрозненне ад дзікарослага). Сеяныя травы. // З пасеянай расліннасцю. Сеяныя лугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсевно́й се́яны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́джаны, -ая, -ае.

Які вырас з саджанца, пасаджаны (не сеяны і не дзікарослы).

Саджаныя бярозы.

С. лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́янный прич., се́яный прил. се́яны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́яць, -се́ю, -се́еш, -се́е; -се́й; -се́яны; зак., што.

Правесці сяўбу, засеяць.

Абсеялі загоны адборным насеннем.

|| незак. абсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пас, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выпасваць — выпасвіць (у 1 знач.).

2. Месца, дзе пасуць жывёлу; паша. Лугавы, сеяны выпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

решётный

1. рашо́тны;

2. (о муке) падсява́ны, се́яны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)