се́янне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. се́янне
Р. се́яння
Д. се́янню
В. се́янне
Т. се́яннем
М. се́янні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

се́янне ср.

1. се́яние;

2. се́яние, просе́ивание;

1, 2 см. се́яць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́янне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́яць, се́ю, се́еш, се́е; сей; се́яны; незак. што.

1. і без дап. Раскідваць насенне на падрыхтаваную для сяўбы глебу.

С. пшаніцу.

2. перан. Распаўсюджваць сярод людзей якія-н. думкі, настрой і пад. (высок.).

С. разумнае, добрае, вечнае.

С. веру ў лепшае жыццё.

3. Тое, што і прасейваць.

С. муку.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра дробны дождж, снег: ісці.

Цэлую раніцу сеяў дождж.

5. Засяваць (якую-н. плошчу зямлі; разм.).

С. поле пад лесам.

|| зак. пасе́яць, -се́ю, -се́еш, -се́е; -се́й; -се́яны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. се́янне, -я, н. і пасе́ў, -се́ву, м. (да 1 знач.).

Сеянне дрэнных чутак.

Сеянне мукі.

Пасеў азімых закончаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

травасе́янне, -я, н.

Сеянне кармавых траў.

Палявое т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́яние се́янне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

травасе́янне, ‑я, н.

Сеянне кармавых траў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

травасу́месь, ‑і, ж.

Змешанае сеянне розных злакавых і бабовых кармавых траў, а таксама сумесь насення для такога сеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пересе́ивание

1. се́янне, -ння ср., перасява́нне, -ння ср.;

2. перасява́нне, -ння ср.; см. пересе́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посе́в м.

1. (действие) сяўба́, -бы́ ж., мн. нет; се́янне, -ння ср.;

ра́нний посе́в ра́нняя сяўба́;

вре́мя посе́ва час сяўбы́;

рядово́й посе́в радко́вая сяўба́;

2. (то, что посеяно, засеянное поле) пасе́ў, -се́ву м.;

ози́мые посе́вы азі́мыя пасе́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)