се́рум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. се́рум
Р. се́руму
Д. се́руму
В. се́рум
Т. се́румам
М. се́руме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́рум мед. се́рум, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́рум, -му м., физиол. се́рум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́рум, ‑у, м.

Спец. Сываратка лімфы ці крыві.

[Лац. serum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сэ́рум, -му м., мед. се́рум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)