се́рны гл. сера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. се́рны се́рная се́рнае се́рныя
Р. се́рнага се́рнай
се́рнае		 се́рнага се́рных
Д. се́рнаму се́рнай се́рнаму се́рным
В. се́рны (неадуш.)
се́рнага (адуш.)		 се́рную се́рнае се́рныя (неадуш.)
се́рных (адуш.)
Т. се́рным се́рнай
се́рнаю		 се́рным се́рнымі
М. се́рным се́рнай се́рным се́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́рны в разн. знач. се́рный;

~ная кіслата́ — се́рная кислота́;

с. ангідры́д — се́рный ангидри́д;

~ная печ — се́рная печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да серы, да вытворчасці серы (у 1 знач.). Серныя заводы. □ Серны пах ударыў у нос, запалка загарэлася. Асіпенка. // Які ўтрымлівае ў сабе серу. Серная крыніца. Серны калчадан. Серныя залежы. // Зроблены з серы, з серай. Серныя запалкі.

2. Які мае ў сваім хімічным складзе серу з пэўнай колькасцю кіслароду. Серная кіслага. Серны ангідрыд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ра, -ы, ж.

1. Хімічны элемент — лёгкае на загаранне рэчыва жоўтага ці шараватага колеру, якое выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне.

2. Жоўта-карычневае тлустае рэчыва, якое ўтвараецца на сценках вушнога канала.

|| прым. се́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́пнава-се́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пнава-се́рны ва́пнава-се́рная ва́пнава-се́рнае ва́пнава-се́рныя
Р. ва́пнава-се́рнага ва́пнава-се́рнай
ва́пнава-се́рнае		 ва́пнава-се́рнага ва́пнава-се́рных
Д. ва́пнава-се́рнаму ва́пнава-се́рнай ва́пнава-се́рнаму ва́пнава-се́рным
В. ва́пнава-се́рны (неадуш.)
ва́пнава-се́рнага (адуш.)		 ва́пнава-се́рную ва́пнава-се́рнае ва́пнава-се́рныя (неадуш.)
ва́пнава-се́рных (адуш.)
Т. ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнай
ва́пнава-се́рнаю		 ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнымі
М. ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рнай ва́пнава-се́рным ва́пнава-се́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

се́рный хим. се́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калчада́н, -у, м.

Руда, якая складаецца пераважна з сярністых мінералаў.

Серны к.

Медны к.

|| прым. калчада́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серна...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «серны», напрыклад: сернакіслы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Мінерал жоўтага колеру ў выглядзе зярністых мас з металічным бляскам; серны або жалезны калчадан.

[Ад грэч. pýr — агонь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)