серкава́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серкава́ты серкава́тая серкава́тае серкава́тыя
Р. серкава́тага серкава́тай
серкава́тае		 серкава́тага серкава́тых
Д. серкава́таму серкава́тай серкава́таму серкава́тым
В. серкава́ты (неадуш.)
серкава́тага (адуш.)		 серкава́тую серкава́тае серкава́тыя (неадуш.)
серкава́тых (адуш.)
Т. серкава́тым серкава́тай
серкава́таю		 серкава́тым серкава́тымі
М. серкава́тым серкава́тай серкава́тым серкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

серкава́ты, см. се́рысты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і серысты. Серкаваты свінец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́ристый хим. се́рысты, се́ркаваты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)