сервіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. сервіраваць.

2. Убранне стала (посуд, сталовыя прыборы і пад.).

Багатая с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сервіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сервіро́ўка
Р. сервіро́ўкі
Д. сервіро́ўцы
В. сервіро́ўку
Т. сервіро́ўкай
сервіро́ўкаю
М. сервіро́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сервіро́ўка ж. сервиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сервіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўны, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сервіраваць; сервіраванне.

2. Сталовая або чайная пасуда для абеду, вячэры і пад.; убранне стала для абеду, вячэры і пад. Багатая сервіроўка. Сервіроўка для вячэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сервірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Падрыхтаваць (падрыхтоўваць) стол для (абеду, вячэры і пад.), расстаўляючы посуд і стравы ў пэўным парадку.

С. стол.

|| наз. сервірава́нне, -я, н. і сервіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. сервіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сервиро́вка ж. сервіро́ўка, -кі ж.; неоконч. сервірава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)