серві́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. серві́зны серві́зная серві́знае серві́зныя
Р. серві́знага серві́знай
серві́знае		 серві́знага серві́зных
Д. серві́знаму серві́знай серві́знаму серві́зным
В. серві́зны (неадуш.)
серві́знага (адуш.)		 серві́зную серві́знае серві́зныя (неадуш.)
серві́зных (адуш.)
Т. серві́зным серві́знай
серві́знаю		 серві́зным серві́знымі
М. серві́зным серві́знай серві́зным серві́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

серві́зны серви́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

серві́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сервіза, уваходзіць у сервіз. Бліскучы дыск Юпітэра, што нагадваў спачатку размаляваную сервізную талерку, не змяшчаўся ўжо ў ілюмінатары. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серві́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Поўны набор сталовага або чайнага посуду на пэўную колькасць чалавек.

|| прым. серві́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серви́зный серві́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)